کانون فرهنگی فاطمه الزهرا (س)

تولد فرزند دوم تاثیرات زیادی بر کل خانواده بویژه فرزند اول دارد. مخصوصا در ماه های اول پس از تولد فرزند دوم ، که شما شدیدا درگیر شیر دادن، عوض کردن پوشک، کوهی از لباسهایی که باید شسته شوند ، ‌مهمانان و شبهای بی خوابی هستید،‌خیلی زود از توجه به فرزند بزرگتر غافل می شوید.

همین حالا به اتاق کودکتان بروید و طوری روی زمین بنشینید که هم قد او شوید.
میلیون ها مادر هر روز از این جمله چندین بار استفاده می کنند: «اتاقتو جمع کن!» در واقع یکی از مشکلات بیشتر پدر و مادرها این است که چطور می توانند نظم و ترتیب را به کودکان به خوبی آموزش دهند تا اتاق آنها و همینطور سایر قسمت های خانه همیشه تمیز و مرتب باشد. به فرزندتان راه و رسم تازه ای یاد بدهید و انگیزه لازم برای نظم و انضباط را فراهم کنید تا از خانه ای شلوغ و به هم ریخته در امان بمانید.

مصطفی سلیمانی

عدد هفت، یکی از اصول تربیت
هر مرحله زندگی ،اقتضای رفتار متناسب همان مرحله را دارد،بی حکمت نیست که بزرگان گفته اند:
هفت سال اول:
در هفت سال اول زندگی، بچه باید آقایی کند، یعنی هر کار خواست برایش انجام بدهد (صبرکن نوبت تو هم می‌شود.) بعضی‌ها از بچه‌های کوچک انتظارات بزرگ دارند در حالی‌که اساساً در این دوران هنوز چیزهایی مثل حس نظم و فرمانبرداری در وجودش شکل نگرفته. بی‌جهت نگفته‌اند که چون سر و کار تو با کودک افتاد، پس زبان کودکی باید گشاد. تربیت جایش در هفت سال دوم است

بچه های بیش فعال از مادرانی با طبیعت گرم ( البته معمولا ) یا پدرانی گرم مزاج متولد می شوند . این بچه ها انگار زیادی زودتر از زمان توی این دنیا آمدند چون همه با تعجب به حرکاتشان نگاه می کنند. فوق العاده بچه های باهوشی هستند ولی متاسفانه به علت عدم هدایت تمرکز کافی ندارند. در آپارتمان های کوچک الان این بچه بیشتر به قهقرا می روند .

در سه سالگی اوج لجبازی کودک بروز می کند و این دوره، دوره منفی کاری است. کودکان سه یا چهار ساله در واقع در حال گذر از یک سیر رشد طبیعی هستند که مادران اغلب از لجبازیهای آنها شکایت می کنند.

به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر) به نقل از روزنامه خراسان، روزگاران گذشته برایمان خاطراتی به یادگار گذاشته است. خاطرات خوش ۵ سالگی و ۶ سالگی، آن وقت‌ها که تابلوهای رنگارنگ و پرزرق و برق مهدهای کودک این قدر در دل کوچه‌ها، جا خوش نکرده بود. حالا با کاغذ و قلمی در کوچه‌های کم درخت شهر از جلوی در مهدهای کودک رد می‌شوم، دیوارهای نقاشی شده را نگاه می‌کنم و چند سرسره و تابی را که در حیاط‌های چند متری کنار هم تعبیه شده‌اند و فضای آرام، بی آنکه فریاد کودکی به گوشم برسد.

کمک گرفتن از احساسات

• با دقت تمام گوش دهید.

مثال رفتار صحیح: کودک: امیر منو با مشت زد… پدر می شنوی؟ پدر رو به کودک کرده و به صورتش نگاه می کند. کودک: بعد هم من اونو زدم، بعد دوباره اون منو محکم تر زد، اون خیلی آدم پستیه! پدر دست به چانه همچنان با سکوت به کودک با دقت تمام گوش می دهد. کودک: می دونی می خوام چه کار کنم؟ از حالا به بعد من با سامان بازی می کنم، اون چپ و راست آدمو با مشت نمی زنه!

همه‌ی احساسات چه مثبت و چه منفی، در جای خود با ارزش هستند.
چیزی که در مورد احساساتِ به ظاهر منفی (مانند خشم، ترس و غم) آن‌ها را نامناسب جلوه می‌دهد، در واقع نوع ابراز نامناسب آن، شدت بالا و یا تداوم آن است.

با روش زیر همراه اموزش مدیریت خشم، باعث افزایش هوش هیجانی در فرزندتان میشوید.

قدم اول:
باید کودکان را با احساساتشان آشنا کرد و از آنها خواست که در مورد احساسشان حرف بزنند.در ابتدا باید به آنها کمک کرد تا بتوانند احساسشان را پیدا کنند. در حقیقت باید احساسات فرزندتان را نامگذاری کنید. بنابراین وقتی فرزندتان عصبانیست هم قد او شوید به چشمانش نگاه کنید، او را لمس کنید و بگوبید میدانید او چه احساسی دارد:

« میدونم از اینکه صبر کردی تا حرف من تمام شود ناراحت شدی .» یا « میدونم از اینکه بابایی تو رو با خودش نبرد غمگینی .» یا «حتما از اینکه ما تو رو تنها بزاریم می ترسی»