✳️ سئِلَ الصَّادِقُ علیه السلام عَن سَبَبِ الْقِیَامِ عِنْدَ ذِکْرِ لَفْظِ الْقَائِمِ مِنْ أَلْقَابِ الحُجَّهِ، قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَیْبَهٌ طولانیهٌ، وَ مِنْ شِدِّهِ الرَّأفَهِ إِلَى أَحِبَّتِهِ یَنْظُرُ إِلَى کلِّ مَنْ یَذْکُرُهُ بِهَذَا اللَّقَبِ الْمُشْعِرِِ بِدَوْلَتِهِ وَ الحَسْرَهِ بِغُرْبَتِهِ وَ مِنْ تَعْظِیمِهِ أَنْ یَقُومَ الْعَبْدُ الْخَاضِعُ لِصَاحِبِهِ عِنْدَ نَظَرِ الْمَولى الْجَلِیلُ إلَیْهِ بِعَیْنِهِ الشَّریفَهِ فَلْیَقُمْ وَ لْیَطْلُبْ مِنَ اللَّهِ جَلَّ ذکرُهُ تَعْجِیلَ فَرَجَهُ.
✳️ از امام صادق علیه السلام پرسیده شد: چرا هنگام شنیدن نام «قائم» باید برخیزیم؟ حضرت فرمود: «برای او، غیبتی طولانی هست و این لقب، یادآور دولت حق آن حضرت و ابراز تاسف بر غربت او است؛ لذا آن حضرت، از شدت محبت و مرحمتی که به دوستانش دارد، به هرکس که حضرتش را با این لقب یاد کند، نگاه محبت آمیز می‌کند. از تجلیل و تعظیم آن حضرت است که هربنده خاضعی مقابل صاحب عصر خود-هنگامی که مولای بزرگوارش به سوی او بنگرد-از جای برخیزد؛ پس باید برخیزد و تعجیل در امر فرج مولایش را از خداوند سبحانه و تعالی بخواهد.
? عوالم العلوم، ج: ۲۶/۱، ص:۱۶۸
